Footloose 2011 Full Film Undertekst norsk
Πριν από 5 χρόνια
Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010
Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010
Σύγχρονες θεωρίες μάθησης
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΗΜΕΡΑ
Είναι κοινός τόπος στην εκπαίδευση ότι οι διδάσκοντες και οι διδασκόμενοι θεωρούν τη μάθηση σαν ένα προϊόν που πουλάει, το οποίο μεταφέρεται δια μέσου της διδακτικής πράξης από τον εκπαιδευτή στον εκπαιδευόμενο.
Πάνω σ’ αυτή την αντίληψη θεσμοθετούνται ολόκληρα εκπαιδευτικά συστήματα. Γενιές ολόκληρες εκπαιδευτικών διαμόρφωσαν συνειδήσεις και πρακτικές βασισμένες στην αρχή των «συγκοινωνούντων δοχείων», όπου οι γνώσεις μεταφέρονται δια της διδασκαλίας στις δεξαμενές των διδασκομένων. Εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις δεκάδων χρόνων που συνεισέφεραν στην πορεία των εκπαιδευτικών συστημάτων, οδήγησαν ένα σύνολο ανθρώπινου δυναμικού στο χώρο της παιδείας, με υψηλό ψυχικό κόστος στο σημείο μηδέν.
Είναι γεγονός ότι κατά διαστήματα προτείνονται «βιταμίνες» (διαθεματικότητα, ολιστική προσέγγιση της μάθησης) για να κάνουν πιο δημιουργική τη μεταβίβαση της γνώσης. Η μεταφορά και μεταβίβαση της γνώσης συντελείται πιο αποτελεσματικά με μεθόδους οι οποίες εμπλουτίζουν τη διδακτική διαδικασία με ποικιλίες μορφών διδασκαλίας [http://www.eap.gr/programmes/ekp/ekp65/docs/AR1.doc]
Το μοντέλο μεταβίβασης της μάθησης φτάνει στα όριά του; Αν ναι τότε ποια είναι αυτά τα όρια; Ίσως είναι δύσκολο να απαντηθεί. Τα αποτελέσματα που εμφανίζονται (σχολική αποτυχία, άγχος) και η εμπειρία δείχνουν ότι η διαδικασία της μάθησης , στο σύνολό της, χρειάζεται διαφορετική αντιμετώπιση.
Η τεχνολογία ανοίγει πλέον νέους δρόμους και προσφέρει περισσότερες δυνατότητες, λειτουργώντας πολλαπλασιαστικά στο φαινόμενο της μάθησης όπου με την εισαγωγή της όσο το δυνατόν μικρότερης ποσότητας πληροφορίας να έχουμε το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα (μαθησιακά άτμητα). Είναι αυτονόητο πως η χρήση της τεχνολογίας δεν είναι πανάκεια, αλλά υποστηρικτική του φαινομένου της μάθησης.
Η μάθηση κατακτάται από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο μέσα από συγκεκριμένες πρακτικές και μεθόδους, όπως η μέθοδος με ανακάλυψη. Η μάθηση δεν είναι προϊόν διδακτικής πράξης , αλλά μαθησιακής (Ausubel 1978).
Στην παρούσα εργασία γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί το φαινόμενο της μάθησης, μέσα από μια συνοπτική παράθεση κάποιων από τις θεωρίες μάθησης και στην εφαρμογή τους σε Συστήματα Διαχείρισης Μάθησης (Learning Management Systems – LMS) και εξ’ Αποστάσεως Μάθησης.
ΘΕΩΡΙΕΣ ΜΑΘΗΣΗΣ
ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΣΜΟΣ (BEHAVIORISM)
Για το συμπεριφορισμό η μάθηση συνίσταται στην τροποποίηση της συμπεριφοράς. Ο συμπεριφορισμός δεν ενδιαφέρεται για τις εσωτερικές διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στο μυαλό του μαθητή, αλλά εστιάζει την προσοχή του στην ανάλυση των χαρακτηριστικών εισόδου - εξόδου της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Η μάθηση, συνεπώς, είναι ζήτημα δημιουργίας συνδέσεων μεταξύ των ερεθισμάτων και των αντιδράσεων, ενώ για να αντιληφθούμε την πολυπλοκότητα των συμπεριφορών πρέπει να τις κατατμήσουμε σε μαθησιακά άτμητα [www.ecedu.upatras.gr/ICTE.pdf].
Βασικές αρχές του συμπεριφορισμού:
Αντικείμενο μελέτης είναι η παρατηρήσιμη συμπεριφορά και όχι οι εσωτερικές νοητικές διεργασίες.
Η συμπεριφορά μελετάται με βάση τη σχέση ερεθίσματος (stimuli) – αντίδρασης (response). Μάθηση είναι η μεταβολή της συμπεριφοράς που προκύπτει μέσω των εμπειριών και της εξάσκησης[http://cds.lib.auth.gr/submit/archive/Griza/gri-2005 513/chapter_2_Learning_Theories _and_Educational_Technology.pdf].
Βασική θεωρείται, επίσης, η ενίσχυση σε ένα ερέθισμα.
Η αρχή ενίσχυσης μπορεί να εφαρμοστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε εκπαιδευτικό λογισμικό, καθώς επίσης και κατά τη δημιουργία εκπαιδευτικού υλικού σε μια πλατφόρμα εξ’ αποστάσεως εκπαίδευσης [Μητροπούλου Β. 2002].
ΘΕΩΡΙΑ ΓΝΩΣΤΙΚΟΥ ΦΟΡΤΙΟΥ (COGNITIVE LOAD THEORY)
Διατυπώθηκε από τον J. Sweller, με σκοπό την εφαρμογή της γνωστικής ψυχολογίας στο διδακτικό σχεδιασμό.
Οι βασικές παραδοχές της θεωρίας του γνωστικού φορτίου αφορούν τη γνωστική αρχιτεκτονική του ανθρώπινου νου, δηλαδή:
τις περιορισμένες δυνατότητες της μνήμης εργασίας
την απεριόριστη χωρητικότητα της μακρόχρονης μνήμης
την κωδικοποίηση της γνώσης σε σχήματα (schemata – Piaget) και
το ρόλο της εποικοδόμησης και αυτοματοποίησης των σχημάτων στη μάθηση.
Οι κύριοι στόχοι της διδασκαλίας είναι η εποικοδόμηση και αυτοματοποίηση σχημάτων. Αν τα σχήματα είναι αποθηκευμένα στη μακροχρόνια μνήμη, για να οικοδομηθούν πρέπει να μεταφερθούν στη μνήμη εργασίας. Το φορτίο της μνήμης εργασίας εξαρτάται από τον αριθμό των στοιχείων που πρέπει να επεξεργαστούν ταυτόχρονα.
Οι δυνατότητες της μνήμης εργασίας μπορούν να αυξηθούν χρησιμοποιώντας μηνύματα διπλής μορφής, δηλαδή οπτικά και ηχητικά, ώστε να γίνεται αξιοποίηση και των δύο καναλιών επεξεργασίας και εισόδου των πληροφοριών στον εγκέφαλο, του οπτικού και του ακουστικού.
Για παράδειγμα, μπορεί να δημιουργηθεί κατάλληλο λογισμικό στο οποίο γίνεται εκμετάλλευση και των δύο καναλιών με αφήγηση, κείμενο και εικόνα ταυτόχρονα. Ανάλογα με τον τύπο του μαθητή (οπτικού ή ακουστικού) δίνεται η δυνατότητα επιλογής της χρήσης ενός μόνο καναλιού (οπτικό ή ακουστικό) ή και των δύο ταυτόχρονα.
Από τη θεωρία του γνωστικού φορτίου προκύπτουν πρότυπα σχεδιασμού διδακτικών μέσων και πρακτικών που ανταποκρίνονται στις δομές της ανθρώπινης γνωστικής αρχιτεκτονικής. Ο σχεδιασμός των διδακτικών μέσων πρέπει να γίνεται με προσοχή ως προς τη δομή της παρουσίασης των πληροφοριών, ώστε να αποτραπεί η υπερφόρτωση της μνήμης εργασίας.
ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΣΜΟΣ (CONSTRUCTIVISM)
Ο εποικοδομητισμός δίνει έμφαση στην αλληλεπίδραση ατόμων και καταστάσεων για την απόκτηση και βελτίωση δεξιοτήτων και γνώσεων.
Σύμφωνα με τη θεωρία του εποικοδομητισμού η μάθηση είναι μια υποκειμενική και εσωτερική διαδικασία οικοδόμησης νοημάτων και θεωρείται αποτέλεσμα οργάνωσης και προσαρμογής των νέων πληροφοριών σε ήδη υπάρχουσες γνώσεις. Έτσι πρέπει να λαμβάνονται υπόψη το γνωστικό επίπεδο και οι αντιλήψεις των μαθητών. Αυτοί δομούν τα νοητικά τους σχήματα από γεγονότα που βιώνουν (εμπειρίες) και τα οποία φιλτράρονται μέσα από τις προηγούμενες εμπειρίες τους [http://cdc.lib.auth.gr/submit/archive/Griza/gri-2005513/chapter_2_Learning_Theories_and_Educational_Technology.pdf].
Σύμφωνα με τον Piaget η αφομοίωση και η προσαρμογή αποτελούν βασικές έννοιες της θεωρίας του εποικοδομητισμού [www.ecedu.upatras.gr/ICTE.pdf]. Η αφομοίωση είναι ενέργεια του οργανισμού να εντάξει πληροφορίες και εμπειρίες σε σχήματα δραστηριοτήτων που ήδη διαθέτει (εσωτερικές γνωστικές δομές). Κατά την αφομοίωση γίνεται ενσωμάτωση νέων αντικειμένων και γεγονότων στα υπάρχοντα νοητικά σχήματα. Η αναπροσαρμογή είναι η διεργασία της μεταβολής των εσωτερικών γνωστικών δομών ώστε να εναρμονιστούν με το εξωτερικό περιβάλλον. Η αφομοίωση και αναπροσαρμογή είναι διεργασίες που λειτουργούν μαζί. Καθώς η πραγματικότητα αφομοιώνεται, οι γνωστικές δομές ανασχηματίζονται.
Κατά τους R. Gagne και Bruner, ο μαθητής μπορεί να μάθει οτιδήποτε, εφόσον έχει αφομοιώσει όλες τις σχετικές, με το προς μάθηση αντικείμενο (εφόσον του δοθεί στο ανάλογο επίπεδο της ηλικίας του), προηγούμενες γνώσεις. Η δομή του περιεχομένου της γνωστικής ύλης πρέπει να είναι οργανωμένη με ιεραρχικό τρόπο. Για να προχωρήσει ο μαθητής από το ένα επίπεδο στο άλλο πρέπει πρώτα να καταστήσει τις γνώσεις από όλα τα προηγούμενα [Μητροπούλου Β. 2002].
Η άποψη αυτή βρίσκει εφαρμογή σε ένα Σύστημα Διαχείρισης Μάθησης στην εξ’ Αποστάσεως Εκπαίδευση με το Παιδαγωγικό Μονοπάτι (πρότυπο Sharable Content Object Reference Model – SCORM).
ΘΕΩΡΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ (INFORMATION PROCESSING THEORY)
Δύο βασικές παραδοχές βρίσκονται στο κέντρο της θεωρίας επεξεργασίας της πληροφορίας:
· η ανθρώπινη μνήμη είναι ένας ενεργός και οργανωμένος επεξεργαστής πληροφοριών και
· η προηγούμενη γνώση παίζει σπουδαίο ρόλο στη μάθηση.
[http://cds.lib.auth.gr/submit/archive/Griza/gri-2005-513/chapter_2_Learning_Theories_and_Educational_Technology.pdf]
Η θεωρία επεξεργασίας πληροφοριών στηρίζεται στην υπόθεση ότι το ανθρώπινο μυαλό συνεχώς προσλαμβάνει πληροφορίες από το εξωτερικό ή το εσωτερικό περιβάλλον, τις επεξεργάζεται και τις αποθηκεύει αναλόγως σε μνήμες διαφορετικής χωρητικότητας (μακροπρόθεσμη και βραχυπρόθεσμη). Ο εγκέφαλος, δηλαδή, λειτουργεί όπως ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής, στον οποίο εισάγονται τα στοιχεία ή οι πληροφορίες, γίνεται η επεξεργασία τους και εξάγονται τα αποτελέσματα, βάσει των οποίων συμπερασμάτων δείχνουν ότι η μάθηση πραγματοποιήθηκε.
Σύμφωνα με το μηχανισμό μνήμης, η θεωρία επεξεργασίας πληροφοριών διακρίνει τη μνήμη σε βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη. Η βραχυπρόθεσμη αποτελεί το χώρο επεξεργασίας των πληροφοριών. Τα δεδομένα κωδικοποιούνται, αποθηκεύονται προσωρινά εκεί και διατηρούνται για 20 δευτερόλεπτα. Μέσω, όμως, της επανάληψης οι πληροφορίες διατηρούνται περισσότερο χρόνο, συστηματοποιούνται, δομούνται με κατάλληλο τρόπο και αποθηκεύονται μόνιμα στη μακροπρόθεσμη μνήμη. Στην περίπτωση ανάκλησης των πληροφοριών από τη μακροπρόθεσμη μνήμη γίνεται πρώτα το πέρασμά τους στη βραχυπρόθεσμη και ύστερα η εξωτερίκευσή τους.
Η βραχυπρόθεσμη μνήμη συγκρατεί περιορισμένο μόνο αριθμό πληροφοριών σε μια δεδομένη στιγμή. Εάν είναι πλήρης, η νέα πληροφορία που ανακαλείται είτε από το εξωτερικό περιβάλλον, είτε από τη μακροπρόθεσμη μνήμη, γίνεται αποδεκτή στη θέση της παλιάς, η οποία χάνεται. Μέσω της επανάληψης, όμως, είναι δυνατό να διατηρηθεί η παλιά πληροφορία στη βραχυπρόθεσμη μνήμη για περισσότερο καιρό.
Με βάση τη θεωρία της επεξεργασίας των πληροφοριών ο εκπαιδευτικός μπορεί να επηρεάσει θετικά το φαινόμενο της μάθησης, αν χρησιμοποιήσει κατάλληλες διδακτικές ενέργειες, όπως η διέγερση της προσοχής των μαθητών, η χρήση εποπτικών μέσων, hypermedia. [Τριλιανός]
ΕΞ’ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΜΑΘΗΣΗ
Ορισμός
Στο πιο βασικό της επίπεδο η εξ’ αποστάσεως μάθηση λαμβάνει χώρα όταν ο καθηγητής και ο μαθητής χωρίζονται από φυσική απόσταση και η τεχνολογία (Η/Υ, φωνή, βίντεο) χρησιμοποιείται για να γεφυρώσει το χάσμα.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Διαμοιρασμός γνώσης (Sharp of Knowledge)
Αλληλεπίδραση μεταξύ δασκάλου – μαθητή
Διαχείριση μαθήματος – τάξης – σχολείου
Ενδυνάμωση (motivation) της επιθυμίας για πρόσβαση στη γνώση
Αυτοαξιολόγηση (self-evaluation) των μαθητών για το ποσοστό αφομοίωσης της γνώσης
Προσαρμοστικότητα (adaptivity) στις προσωπικές ανάγκες δασκάλου – μαθητή
Ποιες είναι οι διαστάσεις της εφαρμογής ενός Συστήματος Διαχείρισης Μάθησης (LMS) σε ένα σχολείο;
1. Αποθήκευση και προβολή του εκπαιδευτικού πολυμεσικού υλικού
2. Εξ’ αποστάσεως διαχείριση μέσω φυλλομετρητή (browser) για κάθε χρήστη και διαχειριστή. Δεν απαιτούνται ειδικές γνώσεις για τη διαχείρισή του.
3. Δυνατότητα δημιουργίας διαφορετικών τύπων χρηστών άρα:
· Προσαρμογή του ΣΔΜ στις προσωπικές ανάγκες του κάθε χρήστη
· Δυνατότητα στο σύνολο των καθηγητών ενός σχολείου να δημοσιεύσουν το υλικό τους. Το Σύστημα μπορεί να διαχειριστεί, ταυτόχρονα, μέχρι και 20.000 μαθήματα.
Η ανάγκη συνεύρεσης δασκάλου – μαθητή στον ίδιο χώρο (τάξη), παύει να έχει τη βαρύτητα που είχε με τους παραδοσιακούς τρόπους διδασκαλίας. Κάθε Σύστημα Διαχείρισης Μάθησης δημιουργεί δεσμούς εγγύτητας μεταξύ δασκάλου και μαθητή ή καλύτερα μαθητή και γνωστικού αντικειμένου. Ο μαθητής έχει πλέον πρόσβαση στη γνώση με ποικίλους τρόπους, αποτελώντας μέλος μιας εκπαιδευτικής ηλεκτρονικής κοινότητας (cyber-community). Η ανταλλαγή γνώσης μεταξύ μαθητών με διαφορετικές εμπειρίες τους επιτρέπει να αυξήσουν τις δεξιότητες επικοινωνίας, διαλεκτικότητας και κοινωνικότητάς τους [Flynn 1992, Schlechter 1990]
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Λιοναράκης Α., Προς μια θεωρία της Ανοικτής εξ’ Αποστάσεως Εκπαίδευσης – η εξέλιξη της πολυπλοκότητάς της
http://www.eap.gr/programmes/ekp/ekp65/docs/AR1.doc
προσπελάστηκε 22-11-2006
Μητροπούλου Β.,(2002), Μάθηση με Πολυμέσα: Εφαρμογή στο Σχολικό Θρησκευτικό Μάθημα 17-27
Ausubel (1978), Educational Psychology: A Cognitive View, New York
Κόμης Β., Εισαγωγή στις Εκπαιδευτικές Εφαρμογές των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών στην Εκπαίδευση.
www.ecedu.upatras.gr/ICTE.pdf προσπελάστηκε 25-11-2006
Θεωρίες μάθησης στην εκπαιδευτική τεχνολογία
http://cds.lib.auth.gr/submit/archive/Griza/gri-2005/513/chapter_2_Learning_Theories_and_Educational_Technology.pdf προσπελάστηκε 22-11-2006
Τριλιανού Θ.,(2004), Μεθοδολογία της Σύγχρονης Διδασκαλίας 107-119
http://www.repuni.org/IMG/pdf?proximite_societe_de_1_information.pdf προσπελάστηκε 25-11-2006
Μανιτσάρης Σ., Παυλίδης Σ., Πέρδος Α., Μπομπόλη Ε.,(2006), Σύστημα Διαχείρισης Μάθησης (ΑΣΕΑ) και ΤΠΕ στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο με διεθνή συμμετοχή. «Οι Τεχνολογίες της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας στην Εκπαίδευση». Θεσσαλονίκη
Flynn J., (1992), “Cooperative learning and Gagne’s events of instruction: a syncretice view”, Educational Technology, October, 53-60.
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΗΜΕΡΑ
Είναι κοινός τόπος στην εκπαίδευση ότι οι διδάσκοντες και οι διδασκόμενοι θεωρούν τη μάθηση σαν ένα προϊόν που πουλάει, το οποίο μεταφέρεται δια μέσου της διδακτικής πράξης από τον εκπαιδευτή στον εκπαιδευόμενο.
Πάνω σ’ αυτή την αντίληψη θεσμοθετούνται ολόκληρα εκπαιδευτικά συστήματα. Γενιές ολόκληρες εκπαιδευτικών διαμόρφωσαν συνειδήσεις και πρακτικές βασισμένες στην αρχή των «συγκοινωνούντων δοχείων», όπου οι γνώσεις μεταφέρονται δια της διδασκαλίας στις δεξαμενές των διδασκομένων. Εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις δεκάδων χρόνων που συνεισέφεραν στην πορεία των εκπαιδευτικών συστημάτων, οδήγησαν ένα σύνολο ανθρώπινου δυναμικού στο χώρο της παιδείας, με υψηλό ψυχικό κόστος στο σημείο μηδέν.
Είναι γεγονός ότι κατά διαστήματα προτείνονται «βιταμίνες» (διαθεματικότητα, ολιστική προσέγγιση της μάθησης) για να κάνουν πιο δημιουργική τη μεταβίβαση της γνώσης. Η μεταφορά και μεταβίβαση της γνώσης συντελείται πιο αποτελεσματικά με μεθόδους οι οποίες εμπλουτίζουν τη διδακτική διαδικασία με ποικιλίες μορφών διδασκαλίας [http://www.eap.gr/programmes/ekp/ekp65/docs/AR1.doc]
Το μοντέλο μεταβίβασης της μάθησης φτάνει στα όριά του; Αν ναι τότε ποια είναι αυτά τα όρια; Ίσως είναι δύσκολο να απαντηθεί. Τα αποτελέσματα που εμφανίζονται (σχολική αποτυχία, άγχος) και η εμπειρία δείχνουν ότι η διαδικασία της μάθησης , στο σύνολό της, χρειάζεται διαφορετική αντιμετώπιση.
Η τεχνολογία ανοίγει πλέον νέους δρόμους και προσφέρει περισσότερες δυνατότητες, λειτουργώντας πολλαπλασιαστικά στο φαινόμενο της μάθησης όπου με την εισαγωγή της όσο το δυνατόν μικρότερης ποσότητας πληροφορίας να έχουμε το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα (μαθησιακά άτμητα). Είναι αυτονόητο πως η χρήση της τεχνολογίας δεν είναι πανάκεια, αλλά υποστηρικτική του φαινομένου της μάθησης.
Η μάθηση κατακτάται από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο μέσα από συγκεκριμένες πρακτικές και μεθόδους, όπως η μέθοδος με ανακάλυψη. Η μάθηση δεν είναι προϊόν διδακτικής πράξης , αλλά μαθησιακής (Ausubel 1978).
Στην παρούσα εργασία γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί το φαινόμενο της μάθησης, μέσα από μια συνοπτική παράθεση κάποιων από τις θεωρίες μάθησης και στην εφαρμογή τους σε Συστήματα Διαχείρισης Μάθησης (Learning Management Systems – LMS) και εξ’ Αποστάσεως Μάθησης.
ΘΕΩΡΙΕΣ ΜΑΘΗΣΗΣ
ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΣΜΟΣ (BEHAVIORISM)
Για το συμπεριφορισμό η μάθηση συνίσταται στην τροποποίηση της συμπεριφοράς. Ο συμπεριφορισμός δεν ενδιαφέρεται για τις εσωτερικές διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στο μυαλό του μαθητή, αλλά εστιάζει την προσοχή του στην ανάλυση των χαρακτηριστικών εισόδου - εξόδου της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Η μάθηση, συνεπώς, είναι ζήτημα δημιουργίας συνδέσεων μεταξύ των ερεθισμάτων και των αντιδράσεων, ενώ για να αντιληφθούμε την πολυπλοκότητα των συμπεριφορών πρέπει να τις κατατμήσουμε σε μαθησιακά άτμητα [www.ecedu.upatras.gr/ICTE.pdf].
Βασικές αρχές του συμπεριφορισμού:
Αντικείμενο μελέτης είναι η παρατηρήσιμη συμπεριφορά και όχι οι εσωτερικές νοητικές διεργασίες.
Η συμπεριφορά μελετάται με βάση τη σχέση ερεθίσματος (stimuli) – αντίδρασης (response). Μάθηση είναι η μεταβολή της συμπεριφοράς που προκύπτει μέσω των εμπειριών και της εξάσκησης[http://cds.lib.auth.gr/submit/archive/Griza/gri-2005 513/chapter_2_Learning_Theories _and_Educational_Technology.pdf].
Βασική θεωρείται, επίσης, η ενίσχυση σε ένα ερέθισμα.
Η αρχή ενίσχυσης μπορεί να εφαρμοστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε εκπαιδευτικό λογισμικό, καθώς επίσης και κατά τη δημιουργία εκπαιδευτικού υλικού σε μια πλατφόρμα εξ’ αποστάσεως εκπαίδευσης [Μητροπούλου Β. 2002].
ΘΕΩΡΙΑ ΓΝΩΣΤΙΚΟΥ ΦΟΡΤΙΟΥ (COGNITIVE LOAD THEORY)
Διατυπώθηκε από τον J. Sweller, με σκοπό την εφαρμογή της γνωστικής ψυχολογίας στο διδακτικό σχεδιασμό.
Οι βασικές παραδοχές της θεωρίας του γνωστικού φορτίου αφορούν τη γνωστική αρχιτεκτονική του ανθρώπινου νου, δηλαδή:
τις περιορισμένες δυνατότητες της μνήμης εργασίας
την απεριόριστη χωρητικότητα της μακρόχρονης μνήμης
την κωδικοποίηση της γνώσης σε σχήματα (schemata – Piaget) και
το ρόλο της εποικοδόμησης και αυτοματοποίησης των σχημάτων στη μάθηση.
Οι κύριοι στόχοι της διδασκαλίας είναι η εποικοδόμηση και αυτοματοποίηση σχημάτων. Αν τα σχήματα είναι αποθηκευμένα στη μακροχρόνια μνήμη, για να οικοδομηθούν πρέπει να μεταφερθούν στη μνήμη εργασίας. Το φορτίο της μνήμης εργασίας εξαρτάται από τον αριθμό των στοιχείων που πρέπει να επεξεργαστούν ταυτόχρονα.
Οι δυνατότητες της μνήμης εργασίας μπορούν να αυξηθούν χρησιμοποιώντας μηνύματα διπλής μορφής, δηλαδή οπτικά και ηχητικά, ώστε να γίνεται αξιοποίηση και των δύο καναλιών επεξεργασίας και εισόδου των πληροφοριών στον εγκέφαλο, του οπτικού και του ακουστικού.
Για παράδειγμα, μπορεί να δημιουργηθεί κατάλληλο λογισμικό στο οποίο γίνεται εκμετάλλευση και των δύο καναλιών με αφήγηση, κείμενο και εικόνα ταυτόχρονα. Ανάλογα με τον τύπο του μαθητή (οπτικού ή ακουστικού) δίνεται η δυνατότητα επιλογής της χρήσης ενός μόνο καναλιού (οπτικό ή ακουστικό) ή και των δύο ταυτόχρονα.
Από τη θεωρία του γνωστικού φορτίου προκύπτουν πρότυπα σχεδιασμού διδακτικών μέσων και πρακτικών που ανταποκρίνονται στις δομές της ανθρώπινης γνωστικής αρχιτεκτονικής. Ο σχεδιασμός των διδακτικών μέσων πρέπει να γίνεται με προσοχή ως προς τη δομή της παρουσίασης των πληροφοριών, ώστε να αποτραπεί η υπερφόρτωση της μνήμης εργασίας.
ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΣΜΟΣ (CONSTRUCTIVISM)
Ο εποικοδομητισμός δίνει έμφαση στην αλληλεπίδραση ατόμων και καταστάσεων για την απόκτηση και βελτίωση δεξιοτήτων και γνώσεων.
Σύμφωνα με τη θεωρία του εποικοδομητισμού η μάθηση είναι μια υποκειμενική και εσωτερική διαδικασία οικοδόμησης νοημάτων και θεωρείται αποτέλεσμα οργάνωσης και προσαρμογής των νέων πληροφοριών σε ήδη υπάρχουσες γνώσεις. Έτσι πρέπει να λαμβάνονται υπόψη το γνωστικό επίπεδο και οι αντιλήψεις των μαθητών. Αυτοί δομούν τα νοητικά τους σχήματα από γεγονότα που βιώνουν (εμπειρίες) και τα οποία φιλτράρονται μέσα από τις προηγούμενες εμπειρίες τους [http://cdc.lib.auth.gr/submit/archive/Griza/gri-2005513/chapter_2_Learning_Theories_and_Educational_Technology.pdf].
Σύμφωνα με τον Piaget η αφομοίωση και η προσαρμογή αποτελούν βασικές έννοιες της θεωρίας του εποικοδομητισμού [www.ecedu.upatras.gr/ICTE.pdf]. Η αφομοίωση είναι ενέργεια του οργανισμού να εντάξει πληροφορίες και εμπειρίες σε σχήματα δραστηριοτήτων που ήδη διαθέτει (εσωτερικές γνωστικές δομές). Κατά την αφομοίωση γίνεται ενσωμάτωση νέων αντικειμένων και γεγονότων στα υπάρχοντα νοητικά σχήματα. Η αναπροσαρμογή είναι η διεργασία της μεταβολής των εσωτερικών γνωστικών δομών ώστε να εναρμονιστούν με το εξωτερικό περιβάλλον. Η αφομοίωση και αναπροσαρμογή είναι διεργασίες που λειτουργούν μαζί. Καθώς η πραγματικότητα αφομοιώνεται, οι γνωστικές δομές ανασχηματίζονται.
Κατά τους R. Gagne και Bruner, ο μαθητής μπορεί να μάθει οτιδήποτε, εφόσον έχει αφομοιώσει όλες τις σχετικές, με το προς μάθηση αντικείμενο (εφόσον του δοθεί στο ανάλογο επίπεδο της ηλικίας του), προηγούμενες γνώσεις. Η δομή του περιεχομένου της γνωστικής ύλης πρέπει να είναι οργανωμένη με ιεραρχικό τρόπο. Για να προχωρήσει ο μαθητής από το ένα επίπεδο στο άλλο πρέπει πρώτα να καταστήσει τις γνώσεις από όλα τα προηγούμενα [Μητροπούλου Β. 2002].
Η άποψη αυτή βρίσκει εφαρμογή σε ένα Σύστημα Διαχείρισης Μάθησης στην εξ’ Αποστάσεως Εκπαίδευση με το Παιδαγωγικό Μονοπάτι (πρότυπο Sharable Content Object Reference Model – SCORM).
ΘΕΩΡΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ (INFORMATION PROCESSING THEORY)
Δύο βασικές παραδοχές βρίσκονται στο κέντρο της θεωρίας επεξεργασίας της πληροφορίας:
· η ανθρώπινη μνήμη είναι ένας ενεργός και οργανωμένος επεξεργαστής πληροφοριών και
· η προηγούμενη γνώση παίζει σπουδαίο ρόλο στη μάθηση.
[http://cds.lib.auth.gr/submit/archive/Griza/gri-2005-513/chapter_2_Learning_Theories_and_Educational_Technology.pdf]
Η θεωρία επεξεργασίας πληροφοριών στηρίζεται στην υπόθεση ότι το ανθρώπινο μυαλό συνεχώς προσλαμβάνει πληροφορίες από το εξωτερικό ή το εσωτερικό περιβάλλον, τις επεξεργάζεται και τις αποθηκεύει αναλόγως σε μνήμες διαφορετικής χωρητικότητας (μακροπρόθεσμη και βραχυπρόθεσμη). Ο εγκέφαλος, δηλαδή, λειτουργεί όπως ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής, στον οποίο εισάγονται τα στοιχεία ή οι πληροφορίες, γίνεται η επεξεργασία τους και εξάγονται τα αποτελέσματα, βάσει των οποίων συμπερασμάτων δείχνουν ότι η μάθηση πραγματοποιήθηκε.
Σύμφωνα με το μηχανισμό μνήμης, η θεωρία επεξεργασίας πληροφοριών διακρίνει τη μνήμη σε βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη. Η βραχυπρόθεσμη αποτελεί το χώρο επεξεργασίας των πληροφοριών. Τα δεδομένα κωδικοποιούνται, αποθηκεύονται προσωρινά εκεί και διατηρούνται για 20 δευτερόλεπτα. Μέσω, όμως, της επανάληψης οι πληροφορίες διατηρούνται περισσότερο χρόνο, συστηματοποιούνται, δομούνται με κατάλληλο τρόπο και αποθηκεύονται μόνιμα στη μακροπρόθεσμη μνήμη. Στην περίπτωση ανάκλησης των πληροφοριών από τη μακροπρόθεσμη μνήμη γίνεται πρώτα το πέρασμά τους στη βραχυπρόθεσμη και ύστερα η εξωτερίκευσή τους.
Η βραχυπρόθεσμη μνήμη συγκρατεί περιορισμένο μόνο αριθμό πληροφοριών σε μια δεδομένη στιγμή. Εάν είναι πλήρης, η νέα πληροφορία που ανακαλείται είτε από το εξωτερικό περιβάλλον, είτε από τη μακροπρόθεσμη μνήμη, γίνεται αποδεκτή στη θέση της παλιάς, η οποία χάνεται. Μέσω της επανάληψης, όμως, είναι δυνατό να διατηρηθεί η παλιά πληροφορία στη βραχυπρόθεσμη μνήμη για περισσότερο καιρό.
Με βάση τη θεωρία της επεξεργασίας των πληροφοριών ο εκπαιδευτικός μπορεί να επηρεάσει θετικά το φαινόμενο της μάθησης, αν χρησιμοποιήσει κατάλληλες διδακτικές ενέργειες, όπως η διέγερση της προσοχής των μαθητών, η χρήση εποπτικών μέσων, hypermedia. [Τριλιανός]
ΕΞ’ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΜΑΘΗΣΗ
Ορισμός
Στο πιο βασικό της επίπεδο η εξ’ αποστάσεως μάθηση λαμβάνει χώρα όταν ο καθηγητής και ο μαθητής χωρίζονται από φυσική απόσταση και η τεχνολογία (Η/Υ, φωνή, βίντεο) χρησιμοποιείται για να γεφυρώσει το χάσμα.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Διαμοιρασμός γνώσης (Sharp of Knowledge)
Αλληλεπίδραση μεταξύ δασκάλου – μαθητή
Διαχείριση μαθήματος – τάξης – σχολείου
Ενδυνάμωση (motivation) της επιθυμίας για πρόσβαση στη γνώση
Αυτοαξιολόγηση (self-evaluation) των μαθητών για το ποσοστό αφομοίωσης της γνώσης
Προσαρμοστικότητα (adaptivity) στις προσωπικές ανάγκες δασκάλου – μαθητή
Ποιες είναι οι διαστάσεις της εφαρμογής ενός Συστήματος Διαχείρισης Μάθησης (LMS) σε ένα σχολείο;
1. Αποθήκευση και προβολή του εκπαιδευτικού πολυμεσικού υλικού
2. Εξ’ αποστάσεως διαχείριση μέσω φυλλομετρητή (browser) για κάθε χρήστη και διαχειριστή. Δεν απαιτούνται ειδικές γνώσεις για τη διαχείρισή του.
3. Δυνατότητα δημιουργίας διαφορετικών τύπων χρηστών άρα:
· Προσαρμογή του ΣΔΜ στις προσωπικές ανάγκες του κάθε χρήστη
· Δυνατότητα στο σύνολο των καθηγητών ενός σχολείου να δημοσιεύσουν το υλικό τους. Το Σύστημα μπορεί να διαχειριστεί, ταυτόχρονα, μέχρι και 20.000 μαθήματα.
Η ανάγκη συνεύρεσης δασκάλου – μαθητή στον ίδιο χώρο (τάξη), παύει να έχει τη βαρύτητα που είχε με τους παραδοσιακούς τρόπους διδασκαλίας. Κάθε Σύστημα Διαχείρισης Μάθησης δημιουργεί δεσμούς εγγύτητας μεταξύ δασκάλου και μαθητή ή καλύτερα μαθητή και γνωστικού αντικειμένου. Ο μαθητής έχει πλέον πρόσβαση στη γνώση με ποικίλους τρόπους, αποτελώντας μέλος μιας εκπαιδευτικής ηλεκτρονικής κοινότητας (cyber-community). Η ανταλλαγή γνώσης μεταξύ μαθητών με διαφορετικές εμπειρίες τους επιτρέπει να αυξήσουν τις δεξιότητες επικοινωνίας, διαλεκτικότητας και κοινωνικότητάς τους [Flynn 1992, Schlechter 1990]
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Λιοναράκης Α., Προς μια θεωρία της Ανοικτής εξ’ Αποστάσεως Εκπαίδευσης – η εξέλιξη της πολυπλοκότητάς της
http://www.eap.gr/programmes/ekp/ekp65/docs/AR1.doc
προσπελάστηκε 22-11-2006
Μητροπούλου Β.,(2002), Μάθηση με Πολυμέσα: Εφαρμογή στο Σχολικό Θρησκευτικό Μάθημα 17-27
Ausubel (1978), Educational Psychology: A Cognitive View, New York
Κόμης Β., Εισαγωγή στις Εκπαιδευτικές Εφαρμογές των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών στην Εκπαίδευση.
www.ecedu.upatras.gr/ICTE.pdf προσπελάστηκε 25-11-2006
Θεωρίες μάθησης στην εκπαιδευτική τεχνολογία
http://cds.lib.auth.gr/submit/archive/Griza/gri-2005/513/chapter_2_Learning_Theories_and_Educational_Technology.pdf προσπελάστηκε 22-11-2006
Τριλιανού Θ.,(2004), Μεθοδολογία της Σύγχρονης Διδασκαλίας 107-119
http://www.repuni.org/IMG/pdf?proximite_societe_de_1_information.pdf προσπελάστηκε 25-11-2006
Μανιτσάρης Σ., Παυλίδης Σ., Πέρδος Α., Μπομπόλη Ε.,(2006), Σύστημα Διαχείρισης Μάθησης (ΑΣΕΑ) και ΤΠΕ στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο με διεθνή συμμετοχή. «Οι Τεχνολογίες της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας στην Εκπαίδευση». Θεσσαλονίκη
Flynn J., (1992), “Cooperative learning and Gagne’s events of instruction: a syncretice view”, Educational Technology, October, 53-60.
Σάββας Παυλίδης
Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010
Διαβάστε το παραμύθι και δώστε ένα δικό σας τέλος στην ιστορία...
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βασιλιάς κι είχε δεκατρία παιδιά: δώδεκα αγόρια κι ένα κοριτσάκι.
Πέθανε η βασίλισσα κι ο βασιλιάς ξαναπαντρεύτηκε. Πήρε μια κακιά γυναίκα, που δεν τ’ αγαπούσε καθόλου τα παιδιά, κι ήταν και μάγισσα.
Σ’ αυτό το μεταξύ γίνηκε πόλεμος κι ο βασιλιάς έφυγε πολύ μακριά.
Τότε η κακιά μητριά, που εχθρευόταν τα παιδιά, έδιωξε την κόρη απ’ το παλάτι.
Η καημένη και περπατούσε μέρα νύχτα.
Καμιά φορά βρίσκει ένα γέρο, που βοσκούσε τ’ αρνιά του και του λέει:
– Μπάρμπα, καλέ μου γέροντα, δε με παίρνεις μαζί σου για ένα κομμάτι ψωμί; Eίμαι μόνη στον κόσμο κι ορφανή.
– Μετά χαράς, κόρη μου, σε παίρνω. Ό,τι τρώγω εγώ θα τρως κι εσύ.
Κι έτσι η βασιλοπούλα ζούσε μέσα στου γέροντα το καλύβι.
Μια μέρα της λέει ο γέρος:
– Εδώ κοντά, κόρη μου, κάθε βράδυ γίνεται ένα παράξενο πράμα, κοντά στο ποτάμι. Δώδεκα πουλιά κατεβαίνουν στη γη και μόλις πατήσουν το ποδάρι τους στο χώμα, γίνονται άνθρωποι –ω Θεέ μου, τα θαυμαστά σου!
Η κοπέλα, μόλις τ’ άκουσε, ταράχθηκε κι είπε με το νου της: «Τα δώδεκα πουλιά χωρίς άλλο θα είναι τ’ αδέρφια μου και θα τα μάγεψε, φαίνεται, η μάγισσα, η διαβόλισσα».
Είπε λοιπόν στο γέρο:
– Μπάρμπα, θα έρθω μαζί σου το βράδυ, για να ιδώ τα δώδεκα πουλιά.
Το βράδυ βγήκε όξω με το γέρο και μόλις άρχισε να σκοτεινιάζει είδε δώδεκα πουλιά να κατεβαίνουν απ’ τον ουρανό και να κράζουν λυπητερά.
Μόλις επάτησαν στη γη, αμέσως έγιναν άνθρωποι… Ήταν τ’ αδέρφια της βασιλοπούλας.
Αυτή αμέσως τα εγνώρισε. Και τ’ αδέρφια της την εγνώρισαν. Αγκαλιάστηκαν, φιλήθηκαν κι έκλαψαν πολύ. Το πρωί ξαναγίνηκαν πουλιά και πέταξαν στον ουρανό.
Μια μέρα η κοπέλα βγήκε να μαζέψει χόρτα, να τα μαγειρέψει και να φάει το βράδυ με τ’ αδέρφια της, γιατί τ’ αδέρφια της, κάθε βράδυ πήγαιναν σ’ ένα παλιό σπίτι και κάθονταν όλη τη νύχτα με την αδερφή τους.
Εκεί λοιπόν που μάζευε χορτάρια, ακούει μια φωνή:
– Iχ, ανθρώπου ψυχή δε φαίνεται. Κανείς δε λέει να με θυμηθεί.
Γυρίζει η βασιλοπούλα και βλέπει μια γριά που καθόταν σ’ ένα βράχο. Πάει κοντά και της λέει:
– Τι θέλεις, θεια; Βγήκες για χόρτα; Δώσ’ μου το καλάθι σου να το γεμίσω τρυφερά χόρτα.
Η γριά ευχαριστήθηκε με την καλή καρδιά της κοπέλας και της λέει:
– Κακομοίρα μου, κακομοίρα μου! Τι έχεις να τραβήξεις! Αλλά μη φοβάσαι, γιατί πέρα θε να βγεις.
Η κοπέλα παραξενεύτηκε, άμα άκουσε αυτά τα λόγια.
– Μην παραξενεύεσαι, καλή μου βασιλοπούλα, γιατί τα μέσα της καρδούλας σου όλα τα ξέρω, όλα. Ξέρω τα μάγια που ’κανε η μητριά στ’ αδέρφια σου. Για να ξαναγίνουν άνθρωποι, να κάνεις αυτά που θα σου πω: Θα βγαίνεις όξω πολύ αυγή με το φεγγάρι, θα μαζεύεις αγριόχορτα και με αυτά θα πλέξεις δώδεκα φορεσιές, χωρίς όμως να μιλάς. Θα σου μιλούν, αλλά συ δε θ’ απαντάς. Κι άμα τις τελειώσεις, θα τις ρίξεις πάνω στα πουλιά και αυτά μονομιάς θα γίνουν άνθρωποι. Έτσι να κάνεις.
Η βασιλοπούλα έκανε, όπως της είπε η γριά. Όλη τη νύχτα έκοβε αγριόχορτα κι όλη τη μέρα έπλεκε και τσιμουδιά δεν έβγαζε. Πήγαιναν τ’ αδέρφια της, τα πουλιά, που τη νύχτα γίνονταν άνθρωποι, της μιλούσαν κι αυτή δε μιλούσε, τη ρωτούσαν και δεν απαντούσε. Κάθονταν όλη τη νύχτα και το πρωί κακοκαρδισμένα ξαναπετούσαν στον ουρανό κι όλο έκραζαν λυπητερά.
Μια μέρα λοιπόν –άμα είναι η τύχη καλή, πού σε πάει και πού σε φέρνει!– βγήκε ένα βασιλόπουλο να κυνηγήσει. Κει λοιπόν που προχωρούσε με το σκύλο του, έφτασε στο παλιό το σπίτι. Ο σκύλος μπήκε μέσα στο σπίτι και ξαναβγήκε και κουνούσε την ουρά του και γαύγιζε και ξαναμπήκε μέσα.
Το βασιλόπουλο παραξενεύτηκε. Σου λέει, κάτι τρέχει, για να μπαίνει και να βγαίνει ο σκύλος από το σπίτι. Πάει μέσα και βλέπει μια πανέμορφη κοπέλα να πλέκει τ’ αγριόχορτα. Της μιλάει κι αυτή τσιμουδιά.
Το βασιλόπουλο νόμισε πως ήταν παθιασμένη και δεν μπορούσε να μιλήσει. Φωνάζει τους ανθρώπους που είχε συνοδεία και διατάζει να τη βάλουν πάνω στ’ άλογο και να την πάνε στο παλάτι.
Έτσι κι έγινε. Την πήγαν στο παλάτι.
Το βασιλόπουλο την άλλη μέρα πήγε στον πατέρα του και του είπε:
– Πατέρα, εγώ αγάπησα μια κοπέλα· είναι βουβή, δε μιλάει, αλλά εγώ την αγάπησα και θα την κάνω γυναίκα μου.
Ο βασιλιάς τού είπε:
– Αφού την αγάπησες, χίλια μετά χαράς, να την πάρεις.
Την έβαλαν λοιπόν την κοπέλα μέσα σε μια κάμαρα μ’ ένα σωρό υπηρέτριες να την υπηρετούν, αλλά αυτή όλο έπλεκε και καθόλου δεν σταματούσε. Άμα τέλειωσε όμως τις έντεκα φορεσιές, τελείωσε και το χόρτο. Τότε αυτή βγήκε αυγή-αυγή όξω στην αυλή του παλατιού κι έκοψε χόρτα και άρχισε πάλι να πλέκει.
Οι άνθρωποι του βασιλιά την είδαν τη νύχτα που βγήκεν όξω κι έκοβε χορτάρια και πάνε στον βασιλιά και του λένε:
– Βασιλιά μας πολύχρονε, αυτή η κοπέλα, που θέλει το βασιλόπουλο να πάρει γυναίκα, είναι μάγισσα κι όλους εδώ θα σας μαγέψει· βγαίνει όξω τη νύχτα με το φεγγάρι και κόβει χορτάρια. Να φυλαχτείτε, πολυχρονεμένε βασιλιά, μη σας κάνει κανένα κακό.
Κι είπε ο βασιλιάς:
– Θα παραφυλάξω και θα ιδώ.
Πράγματι τη νύχτα παραφύλαξε. Η κοπέλα –έλα ντε αναποδιά!– άμα κόντευε να τελειώσει και την τελευταία φορεσιά, τελείωσε το χορτάρι· βγήκεν όξω πάλι να κόψει χορτάρι, την είδε ο βασιλιάς που παραφύλαγε και αμέσως, χωρίς να χάσει καιρό, διατάζει να τη ρίξουν στη φυλακή κι ύστερα σκόπευε να τη σκοτώσει σα μάγισσα.
Αυτήν τίποτε δεν την ένοιαζε. Όλο έπλεκε και μες στη φυλακή ακόμα.
Έφτασεν η μέρα που θα την σκότωναν, θα την έκαιγαν ζωντανή!
Τα πουλιά, τ’ αδέρφια της, τα έμαθαν τα γινόμενα κι επήγαν στο παράθυρο της φυλακής κι έκλαιγαν κι έκραζαν απελπισμένα.
Σε μια στιγμή όμως, που αυτή τελείωσε και την τελευταία φορεσιά, τις πετάει όλες από το παράθυρο της φυλακής πάνω στο καθένα πουλί και μονομιάς αυτά γίνηκαν άνθρωποι.
Τότε αυτή που δεν μιλούσε, εμίλησε και ζήτησε να την παν στο βασιλιά.
Την πήγαν λοιπόν και τα είπεν όλα, ένα προς ένα. Όλοι έκλαψαν απ’ τα μαρτύρια που τράβηξεν η όμορφη βασιλοπούλα. Επήραν στο παλάτι και τα δώδεκα αδέρφια κι ήταν όλοι χαρά, προπάντων το βασιλόπουλο, κι ετοίμαζαν το γάμο.
Ο βασιλιάς προσκάλεσε στο γάμο όλους τους βασιλιάδες, προσκάλεσε και τον πατέρα της βασιλοπούλας, που εγύρισε στο μεταξύ απ’ τον πόλεμο κι ήταν καταθλιμμένος, που έχασε τα δεκατρία παιδιά του. Η μάγισσα η γυναίκα του, άμα εγύρισε απ’ τον πόλεμο, του είχε πει πως τα παιδιά τα ηύρε μια αρρώστια και πέθαναν όλα.
Ο βασιλιάς έστειλε μήνυμα στον άλλον βασιλιά, που επάντρευε τον γιο του, και του είπε:
– Εγώ δε θά ’ρθω στο γάμο. Τι να κάμω νά ’ρθω, αφού έχασα και τα δεκατρία τα παιδιά μου. Μόνο να πεθάνω παρακαλώ.
Αλλά τον καλούσαν και τον ξανακαλούσαν, τον ζάλισε κι η κακιά η γυναίκα του που ήθελε σιργιάνια: άιντε να πάμε, άιντε να πάμε, και ξεκίνησαν και πήγαν.
Έγινεν ο γάμος με όλα τα μεγαλεία.
Η μητριά, μόλις είδε τη βασιλοπούλα
Ήρθε κι η σειρά της μητριάς να πει την ιστορία της, αλλά αυτή πού ν’ ανοίξει το στόμα της! Τι να πει!
Ο άντρας της τότε διάταξε να την πιάσουν και να την πετάξουν όξω από το παλάτι. Κι όλοι οι βασιλιάδες που είχαν μαζευτεί, είπαν να την κάψουν ζωντανή κι έτσι έγινε. Την έκαψαν και της βγήκαν ξινά τα μάγια της.
Η βασιλοπούλα έζησε μες στα παλάτια με τον άντρα της και τ’ αδέρφια της. Κι έτσι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Πέθανε η βασίλισσα κι ο βασιλιάς ξαναπαντρεύτηκε. Πήρε μια κακιά γυναίκα, που δεν τ’ αγαπούσε καθόλου τα παιδιά, κι ήταν και μάγισσα.
Σ’ αυτό το μεταξύ γίνηκε πόλεμος κι ο βασιλιάς έφυγε πολύ μακριά.
Τότε η κακιά μητριά, που εχθρευόταν τα παιδιά, έδιωξε την κόρη απ’ το παλάτι.
Η καημένη και περπατούσε μέρα νύχτα.
Καμιά φορά βρίσκει ένα γέρο, που βοσκούσε τ’ αρνιά του και του λέει:
– Μπάρμπα, καλέ μου γέροντα, δε με παίρνεις μαζί σου για ένα κομμάτι ψωμί; Eίμαι μόνη στον κόσμο κι ορφανή.
– Μετά χαράς, κόρη μου, σε παίρνω. Ό,τι τρώγω εγώ θα τρως κι εσύ.
Κι έτσι η βασιλοπούλα ζούσε μέσα στου γέροντα το καλύβι.
Μια μέρα της λέει ο γέρος:
– Εδώ κοντά, κόρη μου, κάθε βράδυ γίνεται ένα παράξενο πράμα, κοντά στο ποτάμι. Δώδεκα πουλιά κατεβαίνουν στη γη και μόλις πατήσουν το ποδάρι τους στο χώμα, γίνονται άνθρωποι –ω Θεέ μου, τα θαυμαστά σου!
Η κοπέλα, μόλις τ’ άκουσε, ταράχθηκε κι είπε με το νου της: «Τα δώδεκα πουλιά χωρίς άλλο θα είναι τ’ αδέρφια μου και θα τα μάγεψε, φαίνεται, η μάγισσα, η διαβόλισσα».
Είπε λοιπόν στο γέρο:
– Μπάρμπα, θα έρθω μαζί σου το βράδυ, για να ιδώ τα δώδεκα πουλιά.
Το βράδυ βγήκε όξω με το γέρο και μόλις άρχισε να σκοτεινιάζει είδε δώδεκα πουλιά να κατεβαίνουν απ’ τον ουρανό και να κράζουν λυπητερά.
Μόλις επάτησαν στη γη, αμέσως έγιναν άνθρωποι… Ήταν τ’ αδέρφια της βασιλοπούλας.
Αυτή αμέσως τα εγνώρισε. Και τ’ αδέρφια της την εγνώρισαν. Αγκαλιάστηκαν, φιλήθηκαν κι έκλαψαν πολύ. Το πρωί ξαναγίνηκαν πουλιά και πέταξαν στον ουρανό.
Μια μέρα η κοπέλα βγήκε να μαζέψει χόρτα, να τα μαγειρέψει και να φάει το βράδυ με τ’ αδέρφια της, γιατί τ’ αδέρφια της, κάθε βράδυ πήγαιναν σ’ ένα παλιό σπίτι και κάθονταν όλη τη νύχτα με την αδερφή τους.
Εκεί λοιπόν που μάζευε χορτάρια, ακούει μια φωνή:
– Iχ, ανθρώπου ψυχή δε φαίνεται. Κανείς δε λέει να με θυμηθεί.
Γυρίζει η βασιλοπούλα και βλέπει μια γριά που καθόταν σ’ ένα βράχο. Πάει κοντά και της λέει:
– Τι θέλεις, θεια; Βγήκες για χόρτα; Δώσ’ μου το καλάθι σου να το γεμίσω τρυφερά χόρτα.
Η γριά ευχαριστήθηκε με την καλή καρδιά της κοπέλας και της λέει:
– Κακομοίρα μου, κακομοίρα μου! Τι έχεις να τραβήξεις! Αλλά μη φοβάσαι, γιατί πέρα θε να βγεις.
Η κοπέλα παραξενεύτηκε, άμα άκουσε αυτά τα λόγια.
– Μην παραξενεύεσαι, καλή μου βασιλοπούλα, γιατί τα μέσα της καρδούλας σου όλα τα ξέρω, όλα. Ξέρω τα μάγια που ’κανε η μητριά στ’ αδέρφια σου. Για να ξαναγίνουν άνθρωποι, να κάνεις αυτά που θα σου πω: Θα βγαίνεις όξω πολύ αυγή με το φεγγάρι, θα μαζεύεις αγριόχορτα και με αυτά θα πλέξεις δώδεκα φορεσιές, χωρίς όμως να μιλάς. Θα σου μιλούν, αλλά συ δε θ’ απαντάς. Κι άμα τις τελειώσεις, θα τις ρίξεις πάνω στα πουλιά και αυτά μονομιάς θα γίνουν άνθρωποι. Έτσι να κάνεις.
Η βασιλοπούλα έκανε, όπως της είπε η γριά. Όλη τη νύχτα έκοβε αγριόχορτα κι όλη τη μέρα έπλεκε και τσιμουδιά δεν έβγαζε. Πήγαιναν τ’ αδέρφια της, τα πουλιά, που τη νύχτα γίνονταν άνθρωποι, της μιλούσαν κι αυτή δε μιλούσε, τη ρωτούσαν και δεν απαντούσε. Κάθονταν όλη τη νύχτα και το πρωί κακοκαρδισμένα ξαναπετούσαν στον ουρανό κι όλο έκραζαν λυπητερά.
Μια μέρα λοιπόν –άμα είναι η τύχη καλή, πού σε πάει και πού σε φέρνει!– βγήκε ένα βασιλόπουλο να κυνηγήσει. Κει λοιπόν που προχωρούσε με το σκύλο του, έφτασε στο παλιό το σπίτι. Ο σκύλος μπήκε μέσα στο σπίτι και ξαναβγήκε και κουνούσε την ουρά του και γαύγιζε και ξαναμπήκε μέσα.
Το βασιλόπουλο παραξενεύτηκε. Σου λέει, κάτι τρέχει, για να μπαίνει και να βγαίνει ο σκύλος από το σπίτι. Πάει μέσα και βλέπει μια πανέμορφη κοπέλα να πλέκει τ’ αγριόχορτα. Της μιλάει κι αυτή τσιμουδιά.
Το βασιλόπουλο νόμισε πως ήταν παθιασμένη και δεν μπορούσε να μιλήσει. Φωνάζει τους ανθρώπους που είχε συνοδεία και διατάζει να τη βάλουν πάνω στ’ άλογο και να την πάνε στο παλάτι.
Έτσι κι έγινε. Την πήγαν στο παλάτι.
Το βασιλόπουλο την άλλη μέρα πήγε στον πατέρα του και του είπε:
– Πατέρα, εγώ αγάπησα μια κοπέλα· είναι βουβή, δε μιλάει, αλλά εγώ την αγάπησα και θα την κάνω γυναίκα μου.
Ο βασιλιάς τού είπε:
– Αφού την αγάπησες, χίλια μετά χαράς, να την πάρεις.
Την έβαλαν λοιπόν την κοπέλα μέσα σε μια κάμαρα μ’ ένα σωρό υπηρέτριες να την υπηρετούν, αλλά αυτή όλο έπλεκε και καθόλου δεν σταματούσε. Άμα τέλειωσε όμως τις έντεκα φορεσιές, τελείωσε και το χόρτο. Τότε αυτή βγήκε αυγή-αυγή όξω στην αυλή του παλατιού κι έκοψε χόρτα και άρχισε πάλι να πλέκει.
Οι άνθρωποι του βασιλιά την είδαν τη νύχτα που βγήκεν όξω κι έκοβε χορτάρια και πάνε στον βασιλιά και του λένε:
– Βασιλιά μας πολύχρονε, αυτή η κοπέλα, που θέλει το βασιλόπουλο να πάρει γυναίκα, είναι μάγισσα κι όλους εδώ θα σας μαγέψει· βγαίνει όξω τη νύχτα με το φεγγάρι και κόβει χορτάρια. Να φυλαχτείτε, πολυχρονεμένε βασιλιά, μη σας κάνει κανένα κακό.
Κι είπε ο βασιλιάς:
– Θα παραφυλάξω και θα ιδώ.
Πράγματι τη νύχτα παραφύλαξε. Η κοπέλα –έλα ντε αναποδιά!– άμα κόντευε να τελειώσει και την τελευταία φορεσιά, τελείωσε το χορτάρι· βγήκεν όξω πάλι να κόψει χορτάρι, την είδε ο βασιλιάς που παραφύλαγε και αμέσως, χωρίς να χάσει καιρό, διατάζει να τη ρίξουν στη φυλακή κι ύστερα σκόπευε να τη σκοτώσει σα μάγισσα.
Αυτήν τίποτε δεν την ένοιαζε. Όλο έπλεκε και μες στη φυλακή ακόμα.
Έφτασεν η μέρα που θα την σκότωναν, θα την έκαιγαν ζωντανή!
Τα πουλιά, τ’ αδέρφια της, τα έμαθαν τα γινόμενα κι επήγαν στο παράθυρο της φυλακής κι έκλαιγαν κι έκραζαν απελπισμένα.
Σε μια στιγμή όμως, που αυτή τελείωσε και την τελευταία φορεσιά, τις πετάει όλες από το παράθυρο της φυλακής πάνω στο καθένα πουλί και μονομιάς αυτά γίνηκαν άνθρωποι.
Τότε αυτή που δεν μιλούσε, εμίλησε και ζήτησε να την παν στο βασιλιά.
Την πήγαν λοιπόν και τα είπεν όλα, ένα προς ένα. Όλοι έκλαψαν απ’ τα μαρτύρια που τράβηξεν η όμορφη βασιλοπούλα. Επήραν στο παλάτι και τα δώδεκα αδέρφια κι ήταν όλοι χαρά, προπάντων το βασιλόπουλο, κι ετοίμαζαν το γάμο.
Ο βασιλιάς προσκάλεσε στο γάμο όλους τους βασιλιάδες, προσκάλεσε και τον πατέρα της βασιλοπούλας, που εγύρισε στο μεταξύ απ’ τον πόλεμο κι ήταν καταθλιμμένος, που έχασε τα δεκατρία παιδιά του. Η μάγισσα η γυναίκα του, άμα εγύρισε απ’ τον πόλεμο, του είχε πει πως τα παιδιά τα ηύρε μια αρρώστια και πέθαναν όλα.
Ο βασιλιάς έστειλε μήνυμα στον άλλον βασιλιά, που επάντρευε τον γιο του, και του είπε:
– Εγώ δε θά ’ρθω στο γάμο. Τι να κάμω νά ’ρθω, αφού έχασα και τα δεκατρία τα παιδιά μου. Μόνο να πεθάνω παρακαλώ.
Αλλά τον καλούσαν και τον ξανακαλούσαν, τον ζάλισε κι η κακιά η γυναίκα του που ήθελε σιργιάνια: άιντε να πάμε, άιντε να πάμε, και ξεκίνησαν και πήγαν.
Έγινεν ο γάμος με όλα τα μεγαλεία.
Η μητριά, μόλις είδε τη βασιλοπούλα
Ήρθε κι η σειρά της μητριάς να πει την ιστορία της, αλλά αυτή πού ν’ ανοίξει το στόμα της! Τι να πει!
Ο άντρας της τότε διάταξε να την πιάσουν και να την πετάξουν όξω από το παλάτι. Κι όλοι οι βασιλιάδες που είχαν μαζευτεί, είπαν να την κάψουν ζωντανή κι έτσι έγινε. Την έκαψαν και της βγήκαν ξινά τα μάγια της.
Η βασιλοπούλα έζησε μες στα παλάτια με τον άντρα της και τ’ αδέρφια της. Κι έτσι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Σύγκριση Παρθενώνα - Εθνικής Βιβλιοθήκης
Σε τι μοιάζει και σε τι διαφέρει ο Παρθενώνας με την Εθνική Βιβλιοθήκη;
Ανακοίνωση
Η εκδρομή στην Ακρόπολη αντί για μεθαύριο Πέμπτη 27/4/10 θα γίνει την επόμενη Πέμπτη 3/5/10 λόγω πιθανής βροχόπτωσης
Προβληματισμός: Ερευνώ το Φυσικό κόσμο
Αν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, φωτίσω με κίτρινο φως μια πράσινη μπλούζα, τι χρώμα θα φαίνεται ότι έχει η μπλούζα;
Ελληνικοί ιστοχώροι που σχετίζονται με την Εκπαίδευση και τις ΤΠΕ
AlfaVita (http://www.alfavita.gr/)
Esos (http://www.esos.gr/)
Έδρα Εκπαίδευσης (http://www.edra.gr/)
Θρανίο (http://www.thranio.gr/)
Plefsis (http://www.plefsis.gr/)
eduportal (http://eduportal.gr/
Esos (http://www.esos.gr/)
Έδρα Εκπαίδευσης (http://www.edra.gr/)
Θρανίο (http://www.thranio.gr/)
Plefsis (http://www.plefsis.gr/)
eduportal (http://eduportal.gr/
Προβληματισμός 1
Ο Γιώργος ισχυρίζεται ότι το Τεχνοκεντρικό μοντέλο εισαγωγής των ΤΠΕ στην εκπαίδευση, που έχει βασική επιδίωξη την απόκτηση γνώσεων πάνω στη λειτουργία των υπολογιστών και την εισαγωγή στον προγραμματισμό τους είναι πιο εφικτό από το Ολιστικό μοντέλο, που χαρακτηρίζεται από το ότι η διδασκαλία της χρήσης των τεχνολογιών και η χρήση τους ενσωματώνεται στα επιμέρους γνωστικά αντικείμενα του προγράμματος σπουδών και δεν συνιστά ιδιαίτερο γνωστικό αντικείμενο (αποδίδεται και με τον όρο οριζόντια ή ολιστική προσέγγιση). Τι λέτε εσείς;
Πρόγραμμα ενημέρωσης γονέων
2o ΤΕΤΑΡΤΗ 10/2/2010
3o ΤΕΤΑΡΤΗ 17/2/2010
4o ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19/2/2010
5o ΔΕΥΤΕΡΑ 22/2/2010
3o ΤΕΤΑΡΤΗ 17/2/2010
4o ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19/2/2010
5o ΔΕΥΤΕΡΑ 22/2/2010
Προτάσεις για το σχολείο μας
Τι θα θέλατε να αλλάξετε για να γίνει το σχολείο μας ομορφότερο;
Απανήστε με σχόλιο
Απανήστε με σχόλιο
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
